Yaprak Dokusu, Doğada kendiliğinden yetişen o kadar farklı türde yaprak var ki, taşı toprağı ağacı öylesine güzelleştirir. Ancak sırları hala çözülememiş bir yaratılış mucizesi gibidir. İşte bu yazımızın konusu olan yaprak dokusu ile ilgili içeriğini değerli okurlarımızın beğenisine sunuyoruz. Aslında bitkiler insanlara her şeyin nasıl da iç içe olduğunu anlatıyor ve bizim de bunun bir parçası olduğumuzu gösteriyor. Yani bir böceğin ya da kuşun, çiçekten besin alırken ona taşıdığı poleni vermesi, karıncalar yollarını kokuyla işaretlemesi, binlerce yıldır aynı dağlarda ovalarda ve geniş bölgelerde yetişen varlıklardır. Kimsenin eliyle dikilmemiş ve kimse tarafından sulanmamıştır. Bundan dolayıdır ki, yapraklar ağacın en belirgin tanımlayıcı olarak kendine özgün bir yapısı vardır. Ancak biçimi ve şekli ne olursa olsun, yapı gereği birbirine benzeyen hücrelerden oluşarak bu yapraklar doğar ve büyür. Bu şekilde hücre gruplarına yaprak dokusu denir ve bu dokular birleşerek organları meydana getirir. Bir bitkiye yaşadığı sürece büyüme yeteneğini veren dokusudur.

Bu bitkilerin; Kök, gövde, yaprak ve çiçek gibi organları bu dokular tarafından oluşur. Yaprak gövdenin yan tomurcuklarından gelişir. Çoğunlukla yassı ve yeşil organlardır. Genel olarak bir yaprağın dış yüzeyi ince bir tabaka halindedir. Bu sayede bitkileri sudan koruyarak gerekli besinleri kendileri için sentezleme yaparlar. Yani dış yüzeylerini dış etkenlere karşı koruyacak kimyasal maddeler üretirler. Bunun için bitkinin yaşaması için gerekli olan ham maddesinin büyük bir kısmını havadan karbondioksit alarak, yaprak hücrelerinin aralarında bulunur. Mineralleri ise topraktan sağlar. Şayet bu hücrelerin arası suyla dolu olsaydı, karbondioksit değeri azalırdı. Bu bakımdan bitkilerin yaşaması için sentezleme işlemi de yavaşlar. Ama yaprak yüzeyindeki ince tabakası sayesinde bu tehlike önlenir ve bitkiler rahatlıkla sentezleme yapar. Yaprak dokusu bölünür ve bölünmez olmak üzere iki kısımda incelenir.

Bölünür Dokusu; Bölünür dokunun bulunduğu kısma büyüme noktası olarak bilinir ve hayat boyu bölünebilme özelliği olan bir dokudur. Bölünür dokular kök, gövde ve dal uçlarında bulunur. Bitkinin boydan büyümesini ve uzamasını sağlar. Ama diğer dokularının oluşumunda da etkilidir. Mitoz bölünmeyle çoğalırlar. Metabolizma bakımından oldukça hızlıdır. Ancak oluşan hücreleri çok küçüktür. Kofulları az sayıda olur. Çekirdekleri ise oldukça büyüktür.

Bölünmez Dokusu; Bölünmez dokuların sonradan bölünebilir özelliği ile oluşan bir dokudur. Genelde bitkilerde kök ve gövde arasında enine büyümeyi sağlar. Kök ve gövdesini ilkbaharda büyük hücreler meydana getirir. Sonbaharda küçük hücreler meydana getirerek bitkilerde yaş halkalarını oluşturur. Bu dokudan kambiyum ve mantar kambiyumu meydana gelir. Böylece kambiyum ilbaharda ve sonbaharda oluşturduğu farklı hücreler ile hem bitkinin enine büyümesini sağlar. Hem de yeni iletim dokuya doku ilave eder. Böylece yaşlanan veya zarar gören hücrelerin yenilenmesini sağlamış olur.